Column eerder verschenen in de Noordelijke wekelijkse huis-aan-huis bladen
Als ik iets moeilijk vind bij De Streekboer, dan is het om te zien dat hardwerkende, duurzame boeren keihard worden tegengewerkt. Kleine boeren worden gedupeerd door overheidsfalen en staan compleet machteloos.
Dit is het verhaal van Streekboerin Doetie. Sinds de verhuizing van haar geitenbedrijf van Jubbega naar Oudwoude zit Doetie vast in een fuik. De gemeente gaf Doetie toestemming om met haar geiten naar Oudwoude te verhuizen. Ook met de stikstofvergunning moest het goedkomen. Het stikstofbeleid zit alleen landelijk nog steeds in een impasse. Hierdoor wil niemand akkoord geven op de vergunning van Doetie.
Intussen is daar de FUMO, de Friese Uitvoeringsdienst Milieu en Omgeving. Het is de organisatie die toezicht houdt op de veiligheid van onze leefomgeving. Ze grijpen in bij illegale lozingen, vuurwerkopslag, asbest en noem maar op. Als je FUMO googelt, vind je als eerste een nieuwsartikel met de kop: “Personeelstekort bij toezichthouder FUMO”. Door onvoldoende capabel personeel kan de organisatie niet de controles uitvoeren die ze zouden moeten doen. Een milieuramp ligt in het logische verlengde.
Dan het meest bizarre: terwijl de FUMO kampt met personeelstekort, staan ze wel continu bij Doetie op de stoep. Momenteel onderzoekt de FUMO of het vullen van Doetie’s voersilo met voerbrokken niet te veel decibel aan geluid veroorzaakt. Vrij bizar als je je bedenkt dat Doetie slechts 75 geiten heeft en die geiten ook nog eens buiten lopen. De geiten krijgen dus amper brok te eten.
Waarom richt de FUMO haar pijlen dan op een kleinschalige geitenhouder? Hoe kan het dat de FUMO, ondanks haar personeelstekort, continu bij Doetie op de stoep staat? Met een kreupele organisatie is het bij een boerin met 75 geiten kennelijk makkelijk scoren. Ondertussen gaat Doetie er emotioneel aan onderdoor.
Doetie zit klem tussen de gemeente, de provincie en de FUMO. Uiterlijk 19 december volgt de uitspraak. Dan hoort Doetie of haar geiten naar de slacht moeten en haar bedrijf de nek om wordt gedraaid. Doetie draait zelf op voor de kosten van haar advocaat, de overige kosten voor deze zaak betalen wij als belastingbetalers.
Het kost ons belastinggeld, maakt kleine boeren kapot en niemand wordt er beter van. Het maakt mij heel kwaad.
Helaas is Doetie niet de enige. Keer op keer horen we verhalen van boeren die bij ons de oren doen klapperen. Wat kun je doen? De verhalen vertellen. En zelf de gezonde keuze maken: lokale, duurzame boeren steunen door hun producten te blijven kopen. Ondertussen duimen we heel hard voor Doetie.
Sandra Ronde
Oprichter De Streekboer
Mis niets, schrijf je in voor de nieuwsbrief!
Wekelijks de mooiste verhalen van onze boeren en als eerste de producten van het seizoen in jouw mailbox.