De tweewekelijkse brief van Monique aan mij
Heee Sandra,
Wat een goed idee van jou om producten uit te gaan lichten. Wij merken dat we steeds specifiekere vragen over producten krijgen. Zo kreeg ik afgelopen week een belletje van iemand die als hobbykok graag voor vrienden en familie kookt. Dit weekend had hij zin om zijn gasten te verwennen met een visgerecht. Alle ingrediënten waren wel te vinden op de markt, alleen eentje niet. Daarom belde hij naar ons. De kok had al wel bedacht dat het voor ons ook een zoektocht zou worden. Maar eigenlijk was niets minder waar.
Zuring was wat hij nodig had. Er zijn niet veel boeren te vinden die dit netjes in rijtjes op de tuin hebben staan. Simpelweg omdat de meeste mensen het niet kennen en er dus te weinig vraag naar is. Dat is jammer want het is een lekkere en gezonde groente die als sinds jaar en dag bij mensen bekend staat als uiterst bruikbaar.
Nu hebben wij heel veel kleine tuinen die allemaal min of meer volgens permacultuur principes werken. Dus iemand vinden die zuring op de tuin heeft is een koud kunstje. Tenminste dat dacht ik. Maar we moesten toch even een rondje bellen en appen. Want het moest natuurlijk ook nog efficiënt aangeleverd worden. Dat betekent dat het op een ophaalroute moest liggen. Want om nou voor 10 gram blaadjes heel veel voedselkilometers te maken… Tja, das ook weer een beetje bizar.
Toen dacht ik aan Pytsje van de Tuin van de Toekomst. Zij zou nieuwe thee komen brengen en dus toch al onze kant op komen. En daar waar de eerste telers ontkennend hadden geantwoord op de vraag: ‘Hebben jullie ook zuring?” zei Pytsje “Ja hoor, welke soort wil je hebben?”
Pytsje loopt net als haar broer Sjoerd ook over van kennis van hoe de natuur een voedselvoorziening is. Hierbij heeft zij de nobele taak op zich genomen om precies de hoeveelheid voedsel te oogsten die het natuurlijk evenwicht in stand houdt. Dus ik krijg gelijk een heleboel waardevolle informatie:
“Ik heb bloedzuring, maar die plant staat in bloei dus die blaadjes hebben wel smaak maar zijn taai geworden. Voor een saus kan het prima. Gewoon laten meekoken en daarna de blaadjes eruit halen. Eerder in het jaar kun je de blaadjes dus wel eten. Als we geluk hebben kan ik mogen nog waterzuring vinden. Maar het kan ook zijn dat de muizen daar mee vandoor zijn gegaan. In het veld staat ook nog wel schapenzuring, maar dat gebruik je eerder voor thee.
Als ik niet genoeg kan vinden neem ik snijbiet mee. Een prima vervanger in een recept voor vis als je het combineert met citroensap. De structuur is vergelijkbaar. Maar, en dat is ook een aanrader bij vis, we hebben ook zeemelde. Het is wel iets heel anders omdat het zilt is in plaats van zuur. Maar voor iemand die zijn gasten graag verwent, is het misschien wel leuk om er bij te hebben. Kan bijvoorbeeld een deel van het zout in het gerecht vervangen.
En ik zal nog wat bronzenvenkel meegeven. Daar kun je nog wel iets mee in een salade bij de vis of, en dat is ook wel een goed idee, in een kop thee na het diner. Past heel goed als afsluiter van een visgerecht.”
De simpele en korte vraag van onze klant kreeg dus een heel uitgebreid antwoord. Ik gaf het door aan hem en hij was dan ook oprecht verbaasd dat er zoveel tijd en aandacht aan deze vraag besteed werd. Maar ja, dat past ook heel goed bij ons. Dit zijn de vragen waar wij en onze leveranciers het meest blij van worden natuurlijk.
Wij houden van bijzondere dingen die met liefde en aandacht zijn ontstaan. Daar is dit wel een heel goed voorbeeld van. Ik heb nog een heleboel andere producten die de spotlights verdienen hoor, maar daarover vertel ik dan weer een volgende keer!
Fijne week weer.
Liefs Monique
Monique – oprichter van de streekproductenwinkel Jouw Dagelijkse Kost in Leeuwarden – en Sandra – oprichter van de online streekproductenwinkel De Streekboer – wisselen wekelijks hun ervaringen en verhalen met elkaar uit in de vorm van een brief. Lees mee over wat er speelt in de wereld van de korte keten.
