De tweewekelijkse brief van mij aan Monique
Hoi Monique!
Ziet er lekker uit hoor, die ijsjes! Met de zomerse temperaturen ook een schot in de roos. Jammer dat wij geen ijs in ons assortiment kunnen opnemen anders wist ik het wel. Afgelopen week zag ik de opmerking voorbij komen dat we het eens over vlees moeten hebben. Gewoon, omdat we het al zo vaak aandacht besteden aan groenten en fruit. Ik snap het punt, alleen zijn er momenteel gewoon zoveel bijzondere groente- en fruitproducten in het seizoen, dat het zonde is om er geen aandacht aan te besteden. Vlees komt ook echt nog wel aan bod. Alleen deze week toch nog even een exclusief fruitpareltje: perziken.
Sinds een aantal weken levert de Tuinen van Weldadigheid weer aan ons: iets waar we zeer verheugd over zijn. Waarom? Omdat we het zo’n prachtige tuin vinden. Lammert en Jolanda combineren op hun tuin in het gevangenisdorp Veenhuizen een kwekerij van bijzondere groenten met een zorgboerderij en recreatie & educatie. Vandaag wilde ik met name op het eerste aspect ingaan.
Er zijn nog maar weinig tuinders in Nederland over die zich actief inzetten voor het in stand houden van oude rassen en zaden. Om wel ook direct de positieve kant te benadrukken: gelukkig komen er de laatste tijd wel steeds meer bij. En dat is ook hard nodig.
Ik weet nog goed dat ik een aantal jaren terug de Tegenlicht documentaire genaamd ‘De Strijd om het Zaad‘ bekeek. In deze documentaire vertelt men over de zadenbank op Spitsbergen. In een grote kluis in het ijs ligt de grootste diversiteit aan zaden van de wereld opgeslagen. Tegelijkertijd vindt er wereldwijd een race plaats om vruchtbare zaden gepatenteerd te krijgen om er zo veel geld mee te verdienen. Als je er meer over wilt weten, raad ik je aan de documentaire ook eens te bekijken.
Feit is dat in de grootschaligere landbouw veelal een en dezelfde soort maïs, wortelen, etc. wordt verbouwd. Dit is niet voor niets, want dat is vaak het ras dat het beste bestand is tegen ziektes of de hoogte opbrengst geeft. Waarom zou je je dan moeten inzetten voor het behoud van verschillende rassen? Omdat het eigenlijk een beetje hetzelfde is als op één paard wedden: je heb een kans dat je er heel veel geld mee verdiend maar eigenlijk is de kans veel groter dat je er veel mee verliest. Want als het paard ziek wordt, heb je niets meer. Anders gezegd: op een dag krijgt het meest vruchtbare gewas dat wordt gebruikt in een monocultuur ook last van een plaag of veranderende klimaatomstandigheden. Dan is het van essentieel belang dat er nog oude rassen over zijn waardoor veredeling kan plaatsvinden en nieuwe gewassen ontstaan.
Daarom vind ik het zo mooi dat Lammert en Jolanda zich zo inzetten voor het behoud van verschillende rassen en zaden. Zij leveren daardoor een belangrijke bijdrage in het kunnen blijven voeden van de wereld: vandaag de dag maar ook over een tiental jaren.
Momenteel levert de Tuinen van Weldadigheid verschillende rassen aardappelen en bieten, straks in het najaar worden dat hopelijk de aardperen en de zoete aardappelen. Ik kan nu al niet wachten.
En die perziken….? Jaja, bij de Tuin van Weldadigheid staat ook een grote perzikboom. En die hangt momenteel helemaal vol met perziken. Ze zijn deze week allemaal tegelijkertijd klaar om geoogst te worden. Wij verkopen 50 bakjes. Daarna is het ook direct weer gedaan voor dit jaar. Dat is nog eens een exclusief streekproduct hè ;-).
Tot snel!
Groet,
Sandra
Monique – oprichter van de streekproductenwinkel Jouw Dagelijkse Kost in Leeuwarden – en Sandra – oprichter van de online streekproductenwinkel De Streekboer – wisselen wekelijks hun ervaringen en verhalen met elkaar uit in de vorm van een brief. Lees mee over wat er speelt in de wereld van de korte keten.
