Waar staat De Streekboer voor? Waar lopen we tegenaan en welke keuzes maken we om onze missie zo goed mogelijk te volbrengen? Aan de hand van dilemma’s nemen we je mee in ons verhaal. Deze week dilemma 1: Lokaal versus biologisch
Vaak wordt gedacht dat alles wat bij De Streekboer verkocht wordt biologisch gecertificeerd is. Dat is niet het geval. Wel hebben we een mening en een standpunt over de manier waarop wij vinden dat geboerd moet worden. Want, net als bij alle dilemma’s, is biologisch of niet biologisch niet direct een zwart/witverhaal. We nemen je graag mee in ons verhaal en zullen het hebben over hoe we begonnen zijn, waar we nu staan en waar we over vijf en tien jaren willen staan.
Toen we ruim zeven jaren geleden begonnen met De Streekboer stonden we voor de keuze: kiezen we voor een compleet biologisch assortiment of een compleet lokaal assortiment? De combinatie was helaas nog niet mogelijk. Er waren simpelweg niet genoeg biologische boeren in de omgeving om een compleet pallet aan lokale, biologische artikelen in de webshop te krijgen. Om een voorbeeld te noemen: toen wij begonnen in Friesland waren er nog maar twee zelf-zuivelende boeren in de hele provincie. Friesland staat vol koeien maar vrijwel alle melk gaat direct naar de fabriek. We mochten dus allang blij zijn dat de zelf-zuivelende boeren wilden leveren aan De Streekboer anders hadden we helemaal geen boerderijzuivel gehad.
Aangezien lokaal bij ons op één staat, kozen we voor een compleet lokaal assortiment. Het idee erachter is dat je als consument altijd weet waar jouw voedsel vandaan komt en zelf de keuze kunt maken of je achter de werkwijze van de boer staat of niet.
Inmiddels zijn we zeven jaar verder en is het lokale voedsellandschap ook veranderd. De grootste veranderingen zijn:
- De verwachtingen van de Streekboer klant is verschoven. Daar willen we aan tegemoetkomen.
- We hebben steeds meer boeren die hun producten bij ons aanbieden. Zeven jaren geleden moesten we boeren echt overtuigen om met ons mee te doen, nu hebben we meer vraag van boeren dan dat we in de webshop kwijt kunnen.
- We moeten elke dag blijven werken aan een betere weg van boer naar bord. Als Streekboer oprichter wil ik actief mijn bijdrage leveren aan het creëren van boerenbedrijven die over 100 jaar ook nog bestaansrecht hebben door de toekomstbestendige manier waarop ze werken.
Vandaar dat we het volgende standpunt hebben ingenomen omtrent biologisch en niet-biologisch:
In 2027 willen we dat alle boeren die zich bij De Streekboer hebben aangesloten zich meten aan de biologische standaarden. In 2032 willen hebben we alleen nog maar boeren die op een biologisch regeneratieve manier boeren.
Wat betekent dat voor het huidige assortiment, de boeren die al jaren aan ons leveren en nieuwe boeren die zich aanmelden?
Het huidige assortiment is een mix van drie typen producten:
- Biologisch gecertificeerd producten
- Producten die geproduceerd zijn op biologische wijze maar niet gekeurd zijn door de SKAL en daardoor het biologische keurmerk niet mogen dragen
- Gangbare producten, weliswaar elk met een eigen verhaal
Hoe zie je het verschil tussen de producten ? Als een product biologisch of biologisch-dynamisch gecertificeerd is, staat dit achter het product aangegeven met (bio) of (bd). Dit betekent dat het boerenbedrijf elk jaar inspectie krijgt van SKAL op de vereisten die gesteld zijn aan de biologische landbouw. Als het bedrijf hieraan voldoet, mag het het keurmerk ‘bio’ of ‘eko’ dragen.
Als je bij een Streekboer product op de leverancier klikt, lees je het verhaal van de leverancier en de werkwijze. Zo lees je bijvoorbeeld dat een tuinder als Natuurtuin ‘t Hummelhûs (nog) niet biologisch gecertificeerd is maar al zijn groenten onbespoten zijn. Tuinder Willem Teun heeft zich nooit biologisch laten certificeren omdat hij al zijn producten lokaal afzet en de noodzaak hiervan dus tot op heden niet inzag.
Het verschil met biologische boeren is dat je tuinder Willem Teun hierop moet vertrouwen omdat dit niet door de keuringsorganisatie voor biologisch, SKAL, gecontroleerd wordt. Wij vertrouwen Willem Teun hierin omdat we vaak genoeg bij hem op de tuin geweest zijn, als klant nodigen we je uit hetzelfde te doen.
Biologische certificering is voor sommige boeren lastig. Neem Egbert ter Veen van Geitenhouderij ter Veen. Ook hij boert op biologische wijze. Hij zal echter nooit door de certificering komen omdat een deel van de gronden waarop de geiten lopen op het suikerunieterrein in de stad Groningen ligt. Dit perceel krijgt Egbert niet gecertificeerd. Hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld vis van de Goede Vissers. Alles wat je in het wild vangt, kun je niet certificeren.
Dan is er nog een kleine groep boeren die op gangbare wijze produceert. Voorbeelden hiervan zijn Kaasboerderij De Gelder, Sparkberry en De Kromhoekster Kip. Zij leveren al jaren aan De Streekboer en daar zijn we ze dankbaar voor. Daarom zijn we aan het kijken hoe we gezamenlijk toe kunnen werken naar 2027.
Voor alle nieuwe leveranciers geldt dat we minimaal eisen dat naar de biologische standaarden geproduceerd wordt zodat ze aan ons 2027 doel kunnen voldoen.
Ons doel is in ieder geval om jou, als klant, mee te blijven nemen in de verhalen en samen met onze boeren verantwoordelijkheid te nemen en stappen te maken richting het voedselsysteem van de toekomst. Dit is onze manier om samen met onze boeren en jou als consument te blijven werken aan een weg van boer naar bord die lokaler, eerlijker en leuker is.
Volgende week deel 2 in deze reeks: Recht versus krom
Beste Sandra en team,
Wat ongelooflijk fijn om te horen dat jullie dit gaan oppakken en vast gaan leggen in voedsel standaarden voor jullie bedrijf. Lokaal en verantwoord eten, daar word ik blij van.
Nog 1 vraag: je hebt het over nieuwe leveranciers die moeten gaan voldoen aan de standaarden. Betekent dit dat de reeds leverende leveranciers nog kunnen blijven produceren op gangbare wijze?
Hallo team,
Goed dat jullie hier aandacht voor hebben en een nobel streven. Maar verlies niet uit oog dat veel klanten/consumenten op allerlei fronten voor prijsverhogingen staan/komen te staan. Hou daarom oog voor kwaliteit/prijsverhouding. Als ik nu bij jullie op de site zie dat een kilo ‘gewone’ stoofpeer Gieser Wildeman €2,39 kost en dezelfde bio-versie €4,25 dan vind ik die verschillen wel groot worden. Ik proef in ieder geval dat verschil niet. En dat in een seizoen waar je bij de particulier in bijna ieder dorp een kilo voor minder dan €2,- of zelfs soms gratis kan krijgen. Het moet wel betaalbaar blijven ook nu lokaal steeds meer aanbod komt. Ik kan bv in een straal van 10 km zuivel, aardappelen, groente, brood en binnenkort ook banket producten kopen, rechtstreeks van de producent.
Waak ervoor dat je geen klanten wegjaagt en weer terug bij af bent of een crowdfunding moet gaan organiseren.
Dag Eppie, Heel hartelijk dank voor je uitgebreide feedback. We waarderen het zeer! Ik snap ook je punt. Alleen is ons uitgangspunt naar de boer toe om een dusdanige inkoopprijs te kunnen geven dat er duurzaam geteeld kan worden. Er zijn nu eenmaal meer kosten om biologisch te produceren, ook omdat er meer risico is. En je proeft dan het verschil wellicht niet… De bodem en het oppervlaktewater ervaren het verschil wel. De kosten voor het schoonhouden van het water en het op peil houden van de bodem zitten in het geval van biologische producten bij de prijs in. In het geval van de gangbare landbouw betalen we die ook, alleen in de vorm van belastingen en dan ervaren we het niet zo. Maar die ‘goedkope’ peertjes zijn dus in werkelijkheid duurder… En natuurlijk zijn de gratis of laag geprijsde zakjes van particulieren super! Moet ook altijd zo blijven. Logisch dat zij geen hogere prijs nodig hebben want het groeit in de tuin en het is niet hun inkomen. Dus ik begrijp heel goed wat je zegt, we werken samen aan het gegeven dat er in de duurzame landbouw eerlijk verdient kan worden en dat het bodem- en waterleven in takt blijft. Dankjewel voor je support hierin! Waarderen wij zeer!
Ik produceer al meer dan 25 jaar biologisch maar Skal is veel en veel te duur voor een klein bedrijf. Sinds 10 jaar heb ik een wijngaard en mijn wijn is meer puur als bio wijnen: die zijn meestal nog steeds bespoten met ‘toegestane’ middelen. Je weet dus nog steeds niet wat je drinkt… er moet vooral druk op Skal komen dat ze verschillende tarieven gaan hanteren naar omzet bijvoorbeeld of naar oppervlakte.
Helemaal mee eens Elma! Nog mooier zou een omgekeerd systeem zijn waarbij biologisch de standaard is.